|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Charakter saturnowy polega na umiejętności narzucania sobie (i innym) dyscypliny, zasad i ograniczeń. Nastrój saturnowy to powaga, zaduma, refleksja, smutek, troska, zmartwienie. Saturnowymi cnotami są upór, wytrwałość, konsekwencja, wierność, lojalność, trzymanie się zasad. Saturnowa cechą charakteru jest introwersja, czyli skłonność do zamykania się w sobie; a także sumienność, czyli wierność przyjętym regułom i umiejętność wypełniania obowiązków. Saturnowe przedmioty w naszym otoczeniu maja to do siebie, że są ciężkie, stare (zabytkowe), trudne do ruszenia, składają się z nadmiernych ilości materiału, są ciemnej barwy. Krajobraz saturnowy składa się ze skał, lodu, piasku i innej materii w stanie stałym i surowym. Metalem Saturna jest ołów. Saturnowymi urządzeniami w terenie są zakłady przemysłu ciężkiego, kamieniołomy, więzienia, klasztory i inne dostojne zabytki. Wśród religii, saturnowy charakter miała religia żydowska, gdzie mamy do czynienia z wiernością przodkom, ze słowem utrwalonym czyli spisanym, gdzie wierni podlegają surowej dyscyplinie, jaką narzuca im Prawo Mojżesza. Kościoły reformowane, czyli protestanckie, maja bardziej saturnowy charakter aniżeli Kościół Katolicki. Wśród różnych odłamów buddyzmu najbardziej saturnowy charakter ma szkoła Zen, gdzie dyscyplina w medytacji została posunięta do skrajności. Zgodnie z naturą Saturna mnisi Zen ubierają się na czarno, słyną z małomówności i nie lubią się ruszać z miejsca. Równoważnikami Saturna na gruncie samej astrologii są znaki zodiaku: Koziorożec, ale także Wodnik (wespół z Uranem), Panna (wespół z Merkurym) i Waga (wespół z Wenus). Jako że do gospodarstwa Saturna należy rozum, skupienie i namysł, Saturn w naturalny sposób współdziała z Merkurym (o którym opowiem w innym odcinku). Jako że patronuje formie, zasadom i rytmom, współdziała z Wenus, która jest władczynią harmonii, proporcji, wdzięku i łączenia się w pary. Reprezentując obronę, współdziała z Marsem, planetą ataku. Wyrażając autorytet, współdziała ze Słońcem, patronem władców i królów. W tarocie saturnowa kartą jest Pustelnik, saturnowo-słoneczną Cesarz, zwycięstwo sił Marsa lub Urana nad Saturnem przedstawia Wieża. Z mniejszych kart saturnowy charakter maja przede wszystkim Monety, a wśród nich szczególnie Czwórka i Piątka Monet. W Księdze Przemian sztandarowymi heksagramami Saturna są: nr 60 - Ograniczenie, nr 9 - Powściągająca Siła Małego, i 26 - Powściągająca Siła Wielkiego. Saturnową liczbą jest cztery. Uran Kiedy na niebie wzrasta (albo słabnie) siła pewnej planety, na Ziemi wzmagają się (albo, odpowiednio, słabną) przejawy pewnej energii, która jest właściwa dla tej planety. Rozpoznawanie energii poszczególnych planet i związanych z nimi zjawisk na Ziemi jest podstawową umiejętnością w astrologii, gdyż bez tego astrologia nie miałaby związków z życiem. Dotąd nauczyliśmy się rozpoznawać energie Marsa, Saturna, Jowisza i Neptuna, oraz zjawiska, w których ta energia się przejawia, czyli symboliczne równoważniki tych planet. Teraz kolej na Urana. Uran nie był znany starożytnym, chociaż może być (choć z trudem) dostrzeżony gołym okiem. Ale przez tysiące lat ludzie nie zwracali uwagi że pewna słaba gwiazdka zmienia położenie. Uran został odkryty (w roku 1781) dzięki nowoczesnej technice (teleskopowi), co zwróciło uwagę astrologów na to, że jest patronem nowoczesności, cywilizacji, rewolucyjnych przemian, nauki i technicznych wynalazków. Energia Urana dochodzi do głosu wtedy, kiedy pewna rzecz się nagle zmienia, kiedy przekształca się w swoje przeciwieństwo, kiedy zostaje zerwana ciągłość rozwoju, kiedy dzieją się nadzwyczajne wydarzenia. Uranicznymi cechami są: żądza zmian, niecierpliwość, nieumiarkowanie, niemożność usiedzenia na miejscu. Ludzie uraniczni dają się poznać jako niespokojne duchy, miłośnicy zmian, nowości i nowoczesności. Z drugiej strony, wpływy tej planety programowo wrogie są wszystkiemu, co przestarzałe, odwieczne, tradycyjne i naturalne. Ludzie Urana gardzą tradycją, a najwyższą wartością, do której się odwołują, jest Rozum. W tych samych latach, kiedy Herschel w Anglii odkrył Urana, we Francji wybuchła tzw. Wielka Rewolucja Francuska. Jej orędownicy zbrojnie niszczyli stary porządek ukształtowany we Francji przez wieki historii. Wrodzy byli szlachcie i kościołowi. Głosili równość wszystkich ludzi. Odrzucali dawne prawa (a nawet dawny kalendarz i jednostki [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Odnośniki
|