|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Momenton poste eniris e�ropano, impona figuro kun bonula buldoga viza�o. Militiste li eklevis la manon al sia tropika kasko kaj kiam Camphuis post eta kapklino demande lin rigardis, li sin prezentis: Tom Hutley, de la 119-a Infanteriregimento. Agrable al mi, sinjoro Hutley kaj per kio mi povas al vi servi? Mi esperas, ke mi povos servi al vi, sinjoro; min sen- dis doktoro Housting, mia mastro, kaj li komisiis al mi 174 RADIANTA LOTUSO eLIBRO vin akompani al Tibeto kaj anka� rekonduki vin, �u kun �u sen via konsento. Mia nomo estas Tom, sinjoro, mia kofro staras malsupre. Camphuis ekridegis; li komencis trovi la troan zorge- mon de la doktoro komika, tamen li samtempe kompre- nis, ke li ne plu povos lin kontra�stari per sia propra senzorgemo. Nu Tom, mi do rezignos mian kontra�staron, li rid- ante decidis. Ni do faru plezurvoja�on, kvankam mi dubas, �u en Tibeto plezuro estas trovebla. Ni iom da plezuro kunprenos, sinjoro, ni iom kun- prenos, diris Tom Hutley manfrotante. Kaj ni e� kun- prenos sufi�an kvanton, tiel ke ni anka� povos iom pre- zenti al ili, se montri�os necese. Kaj per la mano frapetante sur sian po�on li finis: Jen mi havas surprizon, pri kiu ili ege miros, sinjoro, sed ni esperu, ke la tibetaj sor�istoj havos anta�senton pri tio kaj ne �enos nin. Duone konjektante, ke la anglo havas revolveron en tiu po�o, Camphuis anka� montris sian, sed je lia surpri- zo Tom Hutley malestime kapneis. El unu po�o li ape- rigis tri �ra�bingojn kaj el la alia tri brilantajn objektojn, kiuj havis formon kaj grandecon de ovoj. Porinfana ludilo, li grimacis, montrante al la revol- vero. Kaj tio do? demandis Camphuis mirigite. 175 RADIANTA LOTUSO eLIBRO �etgrenadoj el nikel�talo, plenigitaj per lidito1 .�.�. Mi momenton foriros por preni mian kofron, sinjoro; la doktoro al mi diris, ke mi dormu en via �ambro .�.�. 1 angle: lyddite = eksploda�o. 176 RADIANTA LOTUSO eLIBRO �API TRO XXI I LHASA EN FESTORNAMO a lasta nokto en la hotelo trankvile pasis. Camp- Lhuis nur tion atendis; li konjektis, ke Lu Tszang post la en�teliro tuj postvoja�is sian amikon Wuangji kaj nun jam trovi�as sur tibeta teritorio. Post mallonga adia�a vizito al doktoro Housting li sin pretigis por la voja�o kaj �irka� tagmezo forlasis Calcut- tan, kien li, deviante de sia unua piano, esperis reveni post kelkaj semajnoj. La voja�o prospere kaj agrable ple- numi�is. Tom Hutley montris sin amuza kaj interesa voja�kunulo kaj multe pli balda� ol ili atendis, ili atingis la finstacion de la fervojo. �i tie Camphuis a�etis paron da kurdaj �evaloj kaj gruntbovon por sia paka�o kaj tri- dek ses horojn post kiam ili forlasis Calcuttan, amba� voja�antoj proksimi�is al la tibeta landlimo. La in�eniero anta�vidis, ke oni lin atendos en la Dzjilipla- montpasejo kaj evidenti�is, ke li ne eraris. Apud la mo- numento, dedi�ita al la memoro de Edward Pike, venis al li renkonte armita eskorto. La �efo sin prezentis kiel estro de la Potala-gardistoj, kiun Camphuis la� sia me- moro neniam anta�e renkontis. 177 RADIANTA LOTUSO eLIBRO La tibetano ne povis ka�i sian miron, vidante la in�e- nieron akompanata de nekonata blankulo kaj kiam li konstatis, ke �i tiu �ajne intencis same transiri la limon, li atentigis la in�enieron pri tio, ke oni al li ordonis nur lin allasi en Tibeton. Camphuis antanvidis �i tiun malfacila�on kaj li havis sian respondon preta. �i tiu viro estas mia servisto kaj se li ne povas min akompani al Potala, mi tuj reiros, sinjoro, li firmdecide diris al la estro. La estro mienis venkita kaj �etis �agrenan rigardon al Tom Hutley. Kiel nomi�as tiu fremdulo kaj de kie li venas? li de- mandis malbonhumore. La viro nomi�as Hutley kaj lo�as en Calcutta, sin- joro, respondis Camphuis. La tibetano hezitis, ree esplorrigardis Tom kaj �ajne fine komprenis, ke li nur povas rezignacii pri la neevite- bla�o. Bone, li sekvu nin, sed li ne malproksimi�u, li kon- sentis per malafabla vo�o. Li formis kun kvar gvardianoj la anta�on de la karavano kaj kvar aliaj konsistigis la fi- non. Oni sin tuj sentas malliberulo en �i tiu malbenita lando, rimarkis Tom malbonhumore. 178 RADIANTA LOTUSO eLIBRO Jes, tiel voja�as fremdulo tie �i, respondis Camp- huis, kun rideto �ultrolevante. Dum la voja�o, kiu rapide komenci�is, Tom e� ne mo- menton malproksimi�is de Camphuis kaj restis gardema kiel hundo. La estro sekvis la fluon de Bramaputro, kies bordoj al Camphuis montris eksterordinaran viglecon. La knaboj en la vila�oj kaj la tendoj de la brutgardis- toj, kiujn oni preterpasis estis feste ornamitaj kaj la po- polo �ajnis esti en gaja humoro. En la proksimo de Lhasa �i tiu festaspekto e� pli okulfrapis kaj ekster la muroj de la urbo estis kolektitaj grandegaj aroj da �afoj kaj de gruntbovoj, kiuj plenigis la aeron per orel�iraj blekado kaj mu�ado. Camphuis fine ne pli longe povis regi sian scivolemon kaj demandis al la estro pri tiu vigla aspek- to de la regiono. Ni morga� festos la Lasarfeston, memore de la ven- ko de Budao super la ses aziaj falsdoktrinoj, respondis la estro per mal�entila vo�o. Dum la voja�o li neniun vorton propriniciate diris kaj evidente ne povis al Camp- huis pardoni, ke li kontra�is liajn severajn ordonojn. Kaj kial tiom multe da brutaroj �i tie trovi�as? Ili el la tuta lando estas kunigitaj tien �i por esti be- nataj en Potala, klarigis la gvardiestro nebonvoleme. Camphuis lin dankis kaj silente la voja�o estis da�ri- gata, �is fine oni atingis Potalan. La in�enieron scivole- me rigardegis la lamaoj, sed kiam ili rimarkis Tom Hut- 179 RADIANTA LOTUSO eLIBRO [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Odnośniki
|