Encyklika Jana PawaĹa II Veritatis splendor(Blask prawdy)06.08.1993

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Przyjmując i rozważając w swym sercu wydarzenia nie zawsze dla Niej zrozumiałe
(por. Ak 2, 19), staje się wzorem dla wszystkich, którzy słuchają słowa Bożego i
zachowują je (por. Ak 11, 28), i zasługuje na tytuł Stolicy Mądrości . Tą Mądrością
jest sam Jezus Chrystus, Odwieczne Słowo Boga, który objawia i doskonale wypełnia
wolę Ojca (por. Hbr 10, 5-10). Maryja zaprasza każdego człowieka do przyjęcia tej
Mądrości. Także do nas kieruje polecenie, które podczas uczty w Kanie Galilejskiej
wydała sługom: Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie (J 2, 5).
Maryja dzieli z nami naszą ludzką kondycję, jest jednak całkowicie otwarta na
działanie łaski Bożej. Nie zaznawszy grzechu, potrafi współczuć z każdą słabością.
Rozumie grzesznego człowieka i kocha go miłością Matki. Właśnie ze względu na tę
miłość stoi po stronie prawdy i dzieli z Kościołem troskę o nieustanne przypominanie
nakazów moralnych zawsze i wszystkim. Z tej samej przyczyny nie zgadza się, by
grzeszny człowiek był oszukiwany przez tych, którzy w imię fałszywie rozumianej
miłości usprawiedliwialiby jego grzech, gdyż wie, że zniweczyłoby to ofiarę
Chrystusa, Jej Syna. %7ładne rozgrzeszenie, udzielone przez pobłażliwe doktryny, także
filozoficzne czy teologiczne, nie może naprawdę uszczęśliwić człowieka: tylko Krzyż i
chwała Chrystusa zmartwychwstałego mogą dać pokój jego sumieniu i obdarzyć
zbawieniem.
O Maryjo, Matko Miłosierdzia, czuwaj nad wszystkimi, aby nie był daremny Krzyż
Chrystusa, aby człowiek nie zagubił drogi dobra, nie utracił świadomości grzechu i
umiał głębiej ufać Bogu bogatemu w miłosierdzie (Ef 2, 4), by z własnej woli
spełniał dobre czyny, które Bóg z góry przygotował (por. Ef 2, 10) i w ten sposób żył
ku chwale Jego majestatu (Ef 1, 12). W Rzymie, u Zw. Piotra, dnia 6 sierpnia 1993,
w Zwięto Przemienienia Pańskiego, w piętnastym roku mego Pontyfikatu.
Jan Paweł II, papież
Przypisy
1. Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, 22.
2. Por. SOB�R WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1.
3. Por. tamże, 9.
4. SOB�R WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et
spes, 4.
5. PAWEA VI Przemówienie do Zgromadzenia Generalnego Narodów Zjednoczonych
(4 pazdziernika 1965) 1: AAS 57 (1965), 878; por. Enc. Populorum progressio (26
marca 1967), 13: AAS 59 (1967), 263-264.
6. Por. SOB�R WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium
et spes, 33.
7. Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 16.
8. PIUS XII wskazał już na ten rozwój doktrynalny: por. Orędzie radiowe na 50.
rocznicę Enc. Rerum novarum Leona XIII (1 czerwca 1941): AAS 33 (1941), 195-205.
Podobnie również JAN XXIII, Enc. Mater et Magistra (15 maja 1961): AAS 53 (1961),
410-413.
9. List apost. Spiritus Domini (1 sierpnia 1987): AAS 79 (1987), 1374.
10. Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 1692.
11. Konst. apost. Fidei depositum (11 pazdziernika 1992), 4.
12. Por. SOB�R WAT. II, Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei Verbum, 10.
13. Por. List apost. Parati semper do Młodych całego świata z okazji
Międzynarodowego Roku Młodzieży (31 marca 1985), 2-8: AAS 77 (1985), 581-600.
14. Por. Dekr. o formacji kapłanów Optatam totius, 16.
15. Enc. Redemptor hominis (4 marca 1979), 13: AAS 71 (1979), 282.
16. Tamże, 10: l.c., 274.
17. Exameron, dies VI, sermo IX, 8, 50: CSEL 32, 241.
18. ZW. LEON WIELKI, Sermo XCII, rozdz. III: PL 54, 454.
19. ZW. TOMASZ Z AKWINU, In duo praecepta caritatis et in decem legis praecepta.
Prologus: Opuscula theologica, II, n. 1129, Wyd. Taurinens (1954), 245; por. Summa
Theologiae, I-II, q. 91, a. 2; Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 1955.
20. Por. ZW. MAKSYM WYZNAWCA, Quaestiones ad Thalassium, Q. 64: PG 90, 723-
728.
21. SOB�R WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et
spes, 24.
22. Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 2070.
23. In Iohannis Evangelium Tractatus, 41, 10: CCL 36, 363.
24. Por. ZW. AUGUSTYN, De Sermone Domini in Monte; I, 1, 1: CCL 35, 1-2.
25. In Psalmum CXVIII Exposito, sermo 18, 37: PL 15, 1541; por. ZW.
CHROMACJUSZ Z AKWILEI, Tractatus in Mathaeum, XX, I, 1-4: CCL 9/A, 291-292.
26. Por. Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 1717.
27. In Iohannis Evangelium Tractatus, 41, 10: CCL 36, 363.
28. In Iohannis Evangelium Tractatus, 21, 8: CCL 36, 216.
29. In Iohannis Evnngelium Tractatus, 82, 3: CCL 36, 533.
30. De spiritu et littera, 19, 34: CSEL 60, 187.
31. Confessiones, X, 29, 40: CCL 27, 176; por. De gratia et libero arbitrio, XV: PL 44,
899.
32. Por. De spiritu et littera, 21, 36; 26, 46: CSEL 60, 189-190; 200-201.
33. Por. Summa Theologiae, I-II, q. 106, a. 1, zakończ. i ad 2um.
34. In Matthaeum, hom. I, 1: PG 57, 15.
35. Por. ZW. IRENEUSZ, Adversus haereses, I, 26, 2-5; SCh 100/2, 718-729.
36. Por. ZW. JUSTYN, Apologia, I, 66: PG 6, 427-430.
37. Por. 1 Pt 2, 12 nn.; Didach�; II, 2: Patres Apastolici, wyd. F.X. FUNK, I, 6-9;
KLEMENS ALEKSANDRYJSKI, Paedagogus, I, 10; II, 10: PG 8, 355-364; 497-536;
TERTULIAN, Apologeticum, IX, 8: CSEL, 69, 24.
38. Por. ZW. IGNACY z ANTIOCHII, Ad Magnesios, VI, 1-2: Patres Apostolici, wyd. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki