|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Momenton poste eniris eûropano, impona figuro kun bonula buldoga viza¸o. Militiste li eklevis la manon al sia tropika kasko kaj kiam Camphuis post eta kapklino demande lin rigardis, li sin prezentis: Tom Hutley, de la 119-a Infanteriregimento. Agrable al mi, sinjoro Hutley kaj per kio mi povas al vi servi? Mi esperas, ke mi povos servi al vi, sinjoro; min sen- dis doktoro Housting, mia mastro, kaj li komisiis al mi 174 RADIANTA LOTUSO eLIBRO vin akompani al Tibeto kaj ankaû rekonduki vin, çu kun çu sen via konsento. Mia nomo estas Tom, sinjoro, mia kofro staras malsupre. Camphuis ekridegis; li komencis trovi la troan zorge- mon de la doktoro komika, tamen li samtempe kompre- nis, ke li ne plu povos lin kontraûstari per sia propra senzorgemo. Nu Tom, mi do rezignos mian kontraûstaron, li rid- ante decidis. Ni do faru plezurvoja¸on, kvankam mi dubas, çu en Tibeto plezuro estas trovebla. Ni iom da plezuro kunprenos, sinjoro, ni iom kun- prenos, diris Tom Hutley manfrotante. Kaj ni eç kun- prenos sufiçan kvanton, tiel ke ni ankaû povos iom pre- zenti al ili, se montri¸os necese. Kaj per la mano frapetante sur sian poÿon li finis: Jen mi havas surprizon, pri kiu ili ege miros, sinjoro, sed ni esperu, ke la tibetaj sorçistoj havos antaûsenton pri tio kaj ne ¸enos nin. Duone konjektante, ke la anglo havas revolveron en tiu poÿo, Camphuis ankaû montris sian, sed je lia surpri- zo Tom Hutley malestime kapneis. El unu poÿo li ape- rigis tri ÿraûbingojn kaj el la alia tri brilantajn objektojn, kiuj havis formon kaj grandecon de ovoj. Porinfana ludilo, li grimacis, montrante al la revol- vero. Kaj tio do? demandis Camphuis mirigite. 175 RADIANTA LOTUSO eLIBRO Îetgrenadoj el nikelÿtalo, plenigitaj per lidito1 . . . Mi momenton foriros por preni mian kofron, sinjoro; la doktoro al mi diris, ke mi dormu en via çambro . . . 1 angle: lyddite = eksplodaîo. 176 RADIANTA LOTUSO eLIBRO ÇAPI TRO XXI I LHASA EN FESTORNAMO a lasta nokto en la hotelo trankvile pasis. Camp- Lhuis nur tion atendis; li konjektis, ke Lu Tszang post la enÿteliro tuj postvoja¸is sian amikon Wuangji kaj nun jam trovi¸as sur tibeta teritorio. Post mallonga adiaûa vizito al doktoro Housting li sin pretigis por la voja¸o kaj çirkaû tagmezo forlasis Calcut- tan, kien li, deviante de sia unua piano, esperis reveni post kelkaj semajnoj. La voja¸o prospere kaj agrable ple- numi¸is. Tom Hutley montris sin amuza kaj interesa voja¸kunulo kaj multe pli baldaû ol ili atendis, ili atingis la finstacion de la fervojo. Çi tie Camphuis açetis paron da kurdaj çevaloj kaj gruntbovon por sia pakaîo kaj tri- dek ses horojn post kiam ili forlasis Calcuttan, ambaû voja¸antoj proksimi¸is al la tibeta landlimo. La in¸eniero antaûvidis, ke oni lin atendos en la Dzjilipla- montpasejo kaj evidenti¸is, ke li ne eraris. Apud la mo- numento, dediçita al la memoro de Edward Pike, venis al li renkonte armita eskorto. La çefo sin prezentis kiel estro de la Potala-gardistoj, kiun Camphuis laû sia me- moro neniam antaûe renkontis. 177 RADIANTA LOTUSO eLIBRO La tibetano ne povis kaÿi sian miron, vidante la in¸e- nieron akompanata de nekonata blankulo kaj kiam li konstatis, ke çi tiu ÿajne intencis same transiri la limon, li atentigis la in¸enieron pri tio, ke oni al li ordonis nur lin allasi en Tibeton. Camphuis antanvidis çi tiun malfacilaîon kaj li havis sian respondon preta. Çi tiu viro estas mia servisto kaj se li ne povas min akompani al Potala, mi tuj reiros, sinjoro, li firmdecide diris al la estro. La estro mienis venkita kaj îetis çagrenan rigardon al Tom Hutley. Kiel nomi¸as tiu fremdulo kaj de kie li venas? li de- mandis malbonhumore. La viro nomi¸as Hutley kaj lo¸as en Calcutta, sin- joro, respondis Camphuis. La tibetano hezitis, ree esplorrigardis Tom kaj ÿajne fine komprenis, ke li nur povas rezignacii pri la neevite- blaîo. Bone, li sekvu nin, sed li ne malproksimi¸u, li kon- sentis per malafabla voço. Li formis kun kvar gvardianoj la antaûon de la karavano kaj kvar aliaj konsistigis la fi- non. Oni sin tuj sentas malliberulo en çi tiu malbenita lando, rimarkis Tom malbonhumore. 178 RADIANTA LOTUSO eLIBRO Jes, tiel voja¸as fremdulo tie çi, respondis Camp- huis, kun rideto ÿultrolevante. Dum la voja¸o, kiu rapide komenci¸is, Tom eç ne mo- menton malproksimi¸is de Camphuis kaj restis gardema kiel hundo. La estro sekvis la fluon de Bramaputro, kies bordoj al Camphuis montris eksterordinaran viglecon. La knaboj en la vila¸oj kaj la tendoj de la brutgardis- toj, kiujn oni preterpasis estis feste ornamitaj kaj la po- polo ÿajnis esti en gaja humoro. En la proksimo de Lhasa çi tiu festaspekto eç pli okulfrapis kaj ekster la muroj de la urbo estis kolektitaj grandegaj aroj da ÿafoj kaj de gruntbovoj, kiuj plenigis la aeron per orelÿiraj blekado kaj mu¸ado. Camphuis fine ne pli longe povis regi sian scivolemon kaj demandis al la estro pri tiu vigla aspek- to de la regiono. Ni morgaû festos la Lasarfeston, memore de la ven- ko de Budao super la ses aziaj falsdoktrinoj, respondis la estro per mal¸entila voço. Dum la voja¸o li neniun vorton propriniciate diris kaj evidente ne povis al Camp- huis pardoni, ke li kontraûis liajn severajn ordonojn. Kaj kial tiom multe da brutaroj çi tie trovi¸as? Ili el la tuta lando estas kunigitaj tien çi por esti be- nataj en Potala, klarigis la gvardiestro nebonvoleme. Camphuis lin dankis kaj silente la voja¸o estis daûri- gata, ¸is fine oni atingis Potalan. La in¸enieron scivole- me rigardegis la lamaoj, sed kiam ili rimarkis Tom Hut- 179 RADIANTA LOTUSO eLIBRO [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ] |
Odnośniki
|