|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zwalać mu należycie wypocząć. Sługę obowiązuje również pięć zasad. Powinien on wstawać wcześniej niż jego pan, a kłaść się spać pózniej; powinien być uczciwy, należycie spełniać swe obowiązki oraz starać się nie przynosić ujmy imieniu pana. Stosując się do tych reguł, pan i sługa będą żyć zgodnie i spokojnie. Wyznawca Buddy powinien dbać o to, aby jego rodzina stosowała się do nauk Buddy. Członkowie rodziny powinni obdarzać szacunkiem i po- ważaniem swego buddyjskiego nauczyciela, traktować go uprzejmie, słuchać i przestrzegać jego wskazań oraz zawsze składać mu ofiarę. Zaś przekazujący Naukę Buddy musi dokładnie ją rozumieć, musi od- rzucać błędne interpretacje, a uwydatniać właściwe oraz powinien starać się wskazywać wyznawcom spokojną drogę. Szczęście jest udziałem rodziny, któ- ra przestrzega tych zasad i czyni z nich podstawę swego życia. Człowiek, który oddaje pokłony tym sześciu stronom, nie czyni tego dla uniknięcia niebezpieczeństwa nadchodzącego z zewnątrz. Jego celem jest ochronienie się przed złem, które może narodzić się w jego umyśle. 2. Człowiek powinien rozróżniać wśród swoich znajomych ludzi, z który- mi powinien obcować i takich, których trzeba unikać. Należy unikać chciwców, samochwałów, pochlebców oraz nicponi. Warto zaś przestawać z ludzmi uczynnymi, z tymi, którzy lubią dzielić z innymi zarówno szczęście, jak i cierpienia, których rady są dobre, a serca skłonne do współczucia. Prawdziwy przyjaciel, człowiek, z którym bez obawy można obcować, 133 zawsze trzyma się właściwej drogi, dyskretnie dba o pomyślność przyjacie- la, pomaga w nieszczęściu, w potrzebie podaje pomocną dłoń, dochowuje tajemnicy i zawsze służy dobrą radą. Bardzo trudno jest znalezć prawdziwego przyjaciela i dlatego każdy powinien starać się takim być. Dobry przyjaciel dzięki swym uczynkom jest dla swojego otoczenia tym, czym słońce jest dla żyznej ziemi, którą ogrzewa. 3. Człowiek nie mógłby odwdzięczyć się rodzicom za ich wielką dobroć, nawet gdyby przez sto długich lat nosił ich na swych barkach. Nawet gdyby ich kąpał w wonnościach przez cały wiek, gdyby im służył jak idealny syn, gdyby osadził ich na tronie i otoczył przepychem i bogactwami całego świata, nie byłby w stanie spłacić ogromnego długu wdzięczności. Lecz jeśli ukazuje im drogę ku Buddzie wykłada Jego naukę i prze- konuje ich, aby porzucili zły sposób postępowania i poszli właściwą drogą; jeśli doprowadza do tego, że wyrzekają się wszelkiej zachłanności i radują się dawaniem darów odwdzięcza się im z nawiązką. Błogosławieństwo Buddy nie opuszcza domu, w którym rodzice cieszą się szacunkiem. 4. Rodzina jest tym miejscem, gdzie kontaktują się z sobą umysły. Jeśli kochają się nawzajem, dom jest piękny jak ogród pełen wspaniałych kwiatów. Jeśli zaś nie ma między nimi zgody przypomina ogród, w którym burza czyni spustoszenie. Gdy w rodzinie powstaje niezgoda, nie należy oskarżać innych, lecz zastanowić się nad sobą i podążać właściwą drogą. 5. %7łył kiedyś człowiek głębokiej wiary. Gdy był jeszcze młody, zmarł jego ojciec. Mieszkał z matką i żyli szczęśliwie. Po jakimś czasie ożenił się. Początkowo żyli szczęśliwie we troje, lecz stopniowo drobne nieporo- zumienia między żoną a jej teściową przerodziły się w otwartą niechęć. Po pewnym czasie doszło do tego, że matka wyprowadziła się i młodzi małżon- kowie mieszkali sami. Niebawem przyszedł na świat syn. Do teściowej dotarła pogłoska, że jej synowa powiedziała; Moja teściowa zawsze mi dokuczała. Gdy mieszkała razem z nami, nie zdarzyło się nic przyjemnego; kiedy tylko się wyprowadziła spotkało nas to szczęście . Tak ją ta wiadomość rozzłościła, że wykrzyknęła: Aadne rzeczy! Jeśli 134 po wypędzeniu z domu matki męża następuje takie szczęśliwe wydarzenie to znaczy, że nie ma już sprawiedliwości na świecie . [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
Odnośniki
|